Gedicht 4 mei: Daarom leg ik mijn bloemen neer
Gedicht 4 mei: Daarom leg ik mijn bloemen neer
Ze droegen heel gewone namen, mensen net als wij.
Ze wilden heel gewone dingen, hun land wilden ze vrij.
Verlangden niet een held te zijn, maar deden naar vermogen.
Ze hielden stand het hoofd omhoog, waar anderen zwijgend bogen.
En niet om weer te gaan geloven in oorlogsroem en - eer.
En niet om oude haat te stoken, leg ik mijn bloemen neer.
Maar om als zij die toen vermoord zijn, voor onrecht niet te wijken
Waar mensen onderdrukking lijden, niet opzij te kijken.
Voor vrije mensen in alle kleuren, leg ik mijn bloemen neer, leg ik mijn bloemen neer.
Ze huiverden om rassenwaan, verfoeiden Jodenhaat.
De dictatuur van ’t Herrenvolk was hen het grootste kwaad.
Ze keken naar hun doel en wilden niet op risico’s letten.
Ze deden wat verboden was door vuige naziwetten.
En niet om weer te gaan geloven in oorlogsroem en – eer.
En niet om oude haat te stoken, leg ik mijn bloemen neer.
Maar om als zij die toen vermoord zijn, voor onrecht niet te wijken
Waar mensen onderdrukking lijden, niet opzij te kijken.
Voor vrije mensen in alle kleuren, leg ik mijn bloemen neer, leg ik mijn bloemen neer.
Jos Linnebank (1934 -2003)
Reactie toevoegen